‘Meneer, geen zorgen – u gaat een ton per jaar verdienen’

Maurice Raaijmakers (38): ‘Een jongensdroom, ja. Mijn vader werkte bij KLM. We vlogen regelmatig op en neer naar de Antillen voor familiebezoek. Ik groeide ermee op en wilde het ook.’

De accountmanager van de bank deed luchtig over de lening die hij moest afsluiten voor de vliegopleiding: 102.500 euro voor de studie en daar kwam nog 32.500 euro bij aan rente. "Maakt u zich geen zorgen, u gaat een ton per jaar verdienen." Maurice: ‘Je hoort wat je wilt horen.’

Schuld en schaamte

In de zomer van 2008 begint hij op de vliegschool. In het najaar valt de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers om en is de wereldwijde kredietcrisis definitief een feit. Een van de gevolgen: bijna nergens worden meer piloten aangenomen.

Maurice: ‘Ik kreeg mijn vliegbrevet in 2011 – het hoogtepunt van de crisis. Ik heb iedereen aangeschreven – tot de kleinste vliegmaatschappijen in Afrika. Maar ik kwam nergens binnen. Ik was 30 en had het gevoel dat ik gefaald had. Ik had ook geen idee hoe ik van die schuld moest afkomen. Om me heen zag ik vrienden carrière maken. Ik vergeleek hun nieuwe bankstellen met mijn eigen bankje dat ik bij wijze van spreken voor twee tientjes op Marktplaats had gekocht. Ik was jaloers, wentelde me in zelfbeklag, deed de mensen om me heen pijn.’

Zelf oplossen

Hij overweegt een persoonlijk faillissement en heeft een gesprek met een gemeenteambtenaar. ‘Een heel vriendelijke dame, die me duidelijk maakte dat zoiets wel heel ingrijpend is. Je legt je leven letterlijk in handen van een curator. Ook kun je daarna jaren niet meer bij een reguliere bank terecht. Nu ben ik iemand die altijd de controle wil houden en ik voel me altijd erg verantwoordelijk voor mijn eigen keuzes. Ik kan me verplaatsen in de Lannisters in Game of Thrones: "A Lannister always pays his debts". Ik besloot dat ik het toch zelf ging oplossen.’

Maurice vindt werk in de wereld van de vliegtuigsimulatoren. Met zijn salaris kan hij maandelijks alleen de schuldrente van bijna 850 euro betalen. Maar van aflossen komt het in eerste instantie niet. Het helpt dat zijn ouders en naaste vrienden helpen om positief te blijven. En Maurice ontmoet zijn toekomstige vrouw. Sandra heeft weliswaar een studieschuld bij DUO, maar die voelt ze veel minder hard dan Maurice. Ze weet de juiste, relativerende dingen te zeggen op momenten dat Maurice in de put zit.

Eerste aflossing

Maurice: ‘Ik heb – mede dankzij haar – de knop omgezet en ben begonnen met sparen. Eerst een ‘bodem’ leggen van 5000 euro – voor je weet maar nooit. En vervolgens heel verstandig leven en het dan toch goed hebben met elkaar. Wij zijn kampioen in leuke dingen doen die niets of weinig kosten. In mei 2013 heb ik de eerste 5000 euro afgelost. Dat was een emotioneel moment. Toen ik op de knop "overmaken" drukte, heb ik zitten huilen.’

Dat jaar lost hij nog eens 5000 euro af. De jaren daarop weet hij telkens 10.000 euro of meer te betalen. Het helpt dat ze de eerste jaren van hun samenzijn antikraak wonen, en dus goedkoop. En Maurice wordt business development manager bij een internationaal opererend dronebedrijf. Met een commissieregeling. Sluit hij goede deals af, dan ontvangt hij een bonus.

Koophuis

Nu, ruim zes jaar na zijn eerste overboeking, heeft hij 106.000 euro afgelost. Niet alleen dat. Maurice is inmiddels ook vader van twee zoons en het gezin bewoont nu een koophuis in de buurt van Hilversum.

‘Als ik zo doorga, ben ik over vijf jaar schuldenvrij. Maar ik streef ernaar om het qua bonussen zo goed te doen dat ik over een jaar van alles af ben.’

Het einde van een lange periode vol geldzorgen lijkt in zicht. Hoe kijkt Maurice terug op die tijd? ‘Ik heb er wisselende gevoelens over. Er zijn momenten geweest dat ik wanhopig was. Huilend op mijn werk, huilend bij de bank. Maar ik weet ook: er zijn veel ergere verhalen dan mijn verhaal.’

Iets terugdoen

‘Zes jaar geleden kwam ik op GoFundme terecht – een platform waar je geld kunt inzamelen voor jouw goede doel. Een jongen die echt heel dik was geworden, wilde zich daarvoor laten opereren. Mensen doneerden in totaal iets van 57.000 euro. Ik plaatste ook mijn verhaal en wat haalde ik op? 200 euro (lacht).

Mijn omgeving zei: "Maurice, niet zielig doen". En ze hadden gelijk. Ik ben zelf verantwoordelijk voor een situatie die ik zelf heb gecreëerd. Ik ben gelukkig in staat om het zelf op te lossen. Dan moet ik dat ook doen.’

En als die laatste euro is overgemaakt? Maurice: ‘Misschien klinkt het gek, maar ik – of beter: Sandra en ik – we willen iets terugdoen. Andere mensen helpen. We zijn ons ervan bewust dat we in een bevoorrecht deel van de wereld leven. Ik kan vliegen, Sandra is PA Klinisch Verloskundige. Onze droom is om ooit samen in delen van Azië of Afrika van dorp naar dorp te vliegen, waar zij dan de verloskunde op die plekken verbetert.’