‘Gelukkig was er een vriendin bij wie ik terecht kon’
Donovan: ‘Ik was net begonnen als zzp’er. Hij was een familievriend en zou mijn belasting doen. Ik kwam erachter toen ik een aanmaning van de Belastingdienst vond. Hij was spoorloos. Ik was boos. Maar ik had ook een vriendin die me kon helpen. Ik zeg altijd: praat erover.’
Donovan Felter (28): ‘Acht jaar geleden richtte ik mijn bedrijf op: DPA – Donovan’s Performing Arts. Ik geef les op scholen en in welzijnsinstellingen zoals buurthuizen. Ik werk met kinderen en jongeren tussen de 4 en 30. Wat ik leer, is hoe je met dans en muziek je creativiteit en je karakter ontwikkelt. Sommige leerlingen schoppen het heel ver en spelen nu in musicals.
Levenslessen
Er is ook tijd om over dingen te praten. Hoe gaat het op school? Hoe is het leven thuis? Jongeren komen eerder bij mij met hun issues dan bij hun ouders. Ik begrijp dat. Ik kan daarbij helpen.
Hoe dring ik tot ze door? Door zelf een voorbeeld te zijn. Ik deel mijn levenslessen. Geen sprookjes, maar de rauwe werkelijkheid. Ik vertel over mijn belastingschuld. Hoe ik eruit kwam en onafhankelijk kon worden.
'Ik vertel over mijn belastingschuld. Hoe ik eruit kwam en onafhankelijk kon worden'
Familievriend
Het gaat nu goed. Maar als je als zelfstandige begint, ben je onwetend. Hij was een familievriend. Je gaat ervan uit dat zo iemand je niet zal belazeren. Hij zou mijn belasting doen. Elk kwartaal 21 procent btw. Dus ik gaf hem telkens dat geld en dat stak hij vervolgens in zijn eigen zak.
Ik kwam er per toeval achter. Toen ik een brief van de Belastingdienst vond. Een aanslag van meer dan 5000 euro. Ik wilde hem daar natuurlijk op aanspreken. Maar hij was al verdwenen. Spoorloos. Maar ook al had ik hem gevonden, dan had ik niets gekund. Hij was geen officiële belastingadviseur. We hadden geen contract. Het zou zijn: zijn woord tegen het mijne.
Ik voelde me verraden. Maar ik was ook boos op mezelf. Waarom had ik nooit gecheckt of alles wel klopte? Mijn blinde vertrouwen in de familievriend was ook gemakzucht. Luiheid.
Beslaglegging
Ik kreeg aanmaningen van de Belastingdienst. Er zou beslag worden gelegd, ik moest voor de rechter komen. Ik schrok enorm. Ik woonde nog bij mijn moeder. Ze zouden ook op haar spullen beslag kunnen leggen. Ik moest er niet aan denken. In gedachten hoorde ik haar preek al. Ik durfde het haar niet te vertellen. Ze zou zo teleurgesteld zijn. Ik schaamde me en zei niets.
Maar ik schaamde me niet voor mijn hulpvraag. Ik wist niet wat er aan de hand was en dat moest ik uitzoeken. Ik ging naar de Belastingdienst. Ik vertelde mijn verhaal. Allemaal leuk en aardig, zeiden ze, maar je moet gewoon betalen. Binnen veertien dagen. Anders ga je mogelijk naar de gevangenis.
Hart luchten
Ik ging naar een vriendin om mijn hart te luchten. En, als ik eerlijk ben, ook om te kijken of ik geld zou kunnen lenen. Ze is van stichting Talentz Skool, waar ik veel voor werk. We kennen elkaar al lang en hebben een heel goede band. Ze verwees me door naar stichting MAIT – daar helpen ze jongeren om hun leven weer op de rit te krijgen. (MAIT staat voor: Mijn administratie Is Top, red.)
Met hun hulp kon ik mijn administratie ordenen. Het ging bij elkaar om iets meer dan 8000 euro. Zij belden met de Belastingdienst en zorgden dat de aanmaningen en dreigbrieven stopten. We konden een afbetalingsregeling treffen en daarnaast hield ik dan net genoeg geld over om te leven. Zo ben ik eruit gekomen.
'De eerste stap zetten – je schaamte aan de kant zetten – is enorm belangrijk'
Eerste stap
Als ik niet eerst naar die vriendin was gegaan, was ik ook niet bij MAIT terecht gekomen. Zo zie je dat de eerste stap zetten – je schaamte aan de kant zetten – enorm belangrijk is. Dankzij hun hulp kon ik weer ademen. Over je problemen praten met anderen, kan de druk al enorm verlichten. Ik zie dat ook elke dag bij mijn leerlingen.
Toen ik bij MAIT was geweest, heb ik het aan mijn moeder kunnen vertellen. Ze was boos. Maar ze was ook trots. Want ik had hulp gezocht om eruit te komen.
Les geleerd
Toen ben ik mezelf gaan educaten. Ik heb cursussen administratie en belastingaangifte gedaan. Ik heb er eigenlijk een hekel aan, maar ik moest wel. Zo heb ik van mijn zwakte mijn kracht gemaakt. Ik doe het nu zelf. En als ik te hard groei om nog zelf de administratie te doen, huur ik een geregistreerde accountant in. En die kan ik dan, als het nodig is, zelf checken.
Ik heb mijn les geleerd. Een les die ik ook aan mijn leerlingen doorgeef. Wat hoort bij een goede, gezonde financiële huishouding? Dat je vooruitkijkt. Dat je bij het afsluiten van een telefoonabonnement nadenkt of je dat de komende maanden kunt betalen. Telefoons en merkkleding zijn de statussymbolen van jongeren. De groepsdruk is groot. Die telefoons en truien kosten honderden euro’s. Ze moeten en zullen die spullen hebben. Het is: werken of hosselen. Het zijn grote valkuilen voor jongeren.’