Karin van Iterson: ‘De schaamte en stille armoede worden niet minder’
‘Ik ben nu aanjager vroegsignalering voor de gemeente Westerveld. Een bevoorrechte positie waarin ik echt de tijd kan nemen voor mensen met complexe geldproblemen. Dat werkt goed. Maar ik zie ook dat er in de reguliere schuldhulpverlening te weinig tijd en geld beschikbaar zijn om echt goed te helpen.’
Na een donkere periode van werkloosheid en oplopende schulden, kwam Karin van Iterson in de WSNP terecht. Vanuit de bijstand kon ze een opleiding tot ervaringsdeskundige volgen. Ze werd ambassadeur van de Kom uit je schuld-campagne en kreeg een plek in het armoedepreventie-team van de gemeente Westerveld als ervaringsdeskundige. Haar droom, vertelde ze in 2020, was schuldhulpverlener worden en de mensen in de regio – het zuidwesten van Drenthe - verder helpen.
Die droom kwam uit. Karin werkt nu als aanjager vroegsignalering bij de gemeente. Partijen zoals energieleveranciers en woningcorporaties leveren gegevens over betalingsachterstanden aan bij de gemeente. Op basis daarvan benadert Karin inwoners proactief met de vraag of ze hulp nodig hebben bij hun geldproblemen.
Uithangbord
Daarnaast is Karin min of meer het uithangbord van de gemeentelijke schuldhulpverlening. Ze staat op de website en in de nieuwsbrief. Ze schrijft ervaringsverhalen en je kunt haar ter plekke aanspreken op de zogeheten vindplaatsen in de gemeente, zoals het regionale arbeidsontwikkelbedrijf en het dorpshuis.
Karin: ‘Je moet de drempel voor mensen met schulden zo laag mogelijk maken. Want, geloof me, ook corona heeft de schaamte bij mensen niet weggenomen. Misschien zelfs integendeel. Er is hier in de regio nog altijd veel stille armoede – bijvoorbeeld bij tweeverdieners waarvan er een z’n baan is verloren. En hier in de dorpen kent iedereen elkaar, dus je kijkt wel uit met wat je wel en niet vertelt.’
Haar zichtbaarheid en aanspreekbaarheid werken. Want mensen met geldproblemen komen naar haar toe. Speciaal voor haar. ‘Want ik heb doorleefd wat zij nu meemaken. Dat maakt me vertrouwd. Het maakt ook dat ik mensen kan aanzetten om stappen te ondernemen om eruit te komen.’
‘Ik pleit voor meer gerichte investeringen in echt professionele schuldhulpverlening’
Echt goede aandacht
Zo heeft Karin een, wat ze noemt, bevoorrechte positie binnen de regionale schuldhulpverlening. ‘Ik kan de tijd nemen om mensen echt goed aandacht te geven en ze te helpen. Dat is ook nodig want je ziet steeds vaker dat mensen ‘complexe schulden’ hebben. Mijn collega bij de Gemeentelijke Kredietbank (GKB) wil ook op die manier werken, maar die krijgt daar de tijd niet voor. Als cliënt zit je twee keer met een intaker – vanwege corona gaat dat op afstand – en dan krijg je een inkomensbeheerder die vaak, hoe moet ik dat zeggen, heel technisch met je omgaat.’
Er zijn ook de vrijwillige schuldhulpverleners zoals die van Schuldhulpmaatje en Humanitas. Karin: ‘Alle goede bedoelingen van de wereld kunnen niet voorkomen dat er onder die hulpverleners heel goede, maar ook heel matige zitten.’
Investering terugverdienen
‘Ik pleit voor meer gerichte investeringen in echt professionele schuldhulpverlening. Die investeringen – weten we inmiddels – verdienen zich terug. Want dankzij vroegsignalering en tijdige, deskundige hulpverlening zorgen we dat schulden niet zo enorm oplopen en kost het de samenleving minder om mensen weer op het positieve pad te krijgen.’
‘Dat besef is ook dankzij de brede schuldenaanpak doorgedrongen. Andere positieve kanten aan de schuldenaanpak van de afgelopen 3,5 jaar vind ik de aangepaste wetgeving en – natuurlijk - de inzet van ervaringsdeskundigen. Maar tegelijkertijd vind ik dat er heel veel heel langzaam gaat.’
‘Ik heb de laatste tijd net iets te veel webinars meegemaakt waarin mensen constant hetzelfde zeggen, alsof ze zich vervelen. Hou op met lullen en ga poetsen, denk ik dan. Ik hoop in ieder geval dat na corona de focus ook weer komt te liggen op de mensen die het voor corona ook al moeilijk hadden. Ik blijf in ieder geval mijn best doen.’